به بهانه 2 سالگی

عزیز دلم، ستایش تا این لحظه ، 1 سال و 11 ماه و 25 روز و 4 ساعت و 14 دقیقه و 3 ثانیه سن دارد

  . . . واااای خدای من ۲سااااال !  کِی این همه گذشت و من نفهمیدم . .

این روزهای درشتاب خیلی بی رحمانه دقایق روازما میگیرن اگه وقت نکنی خوب مزه مزه اش کنی ازدستت رفتن برای همیشه ،،، ومن هرروزاین طعم رو چشیدم اماانگارفرصت مزه مزه کردن خیلی نیست و تاچشم بازمیکنی شب شده وباید دوباره چشمهات روببندی  .  .  .

دخترم زودبزرگ شواما فرصت به یادنگه داشتنت روبیشتر بهم بده که ازترس ازیادنرفتن فقط دارم مینویسم وثبت میکنم که مبادادقیقه ای روازدست بدم .

گاهی باخودم میرم به آینده  فکرمیکنم اگه یه روزاینهمه صفحه ارزشمند روبهت بسپارم وتومتعجب نگاهم کنی وبگی اینهمه روبایدبخونم ؟! توی دلت با خستگی بگی، چه حوصله ای داشتی مامان برای نوشتن . . !

 میدونی چی در جواب میگم ؟ 

دخترکوچولوی نازروزهای جوانی، توشوروشوق لحظه های نابم بودی واینهمه نوشته ازسرشوق ، بیشتر به خاطرخودم بود،تابتونم امروزباهرنگاه به صفحات دلنوشته هایم که همه ازجنس توست،بیشترسالهای رفته باتوبودن روتداعی کنم ♥